Ο Ναύαρχος Sir Francis Beaufort, γεννήθηκε στην Ιρλανδία το 1774. Μπήκε στη Royal Navy όταν ήταν μόλις δεκατριών (13) χρονών και υπηρετούσε ως δόκιμος πάνω στο Aquilon, και το 1800, έγινε πλοίαρχος. Το καλοκαίρι του 1805, Beaufort, είχε διορισθεί στη διοίκηση του Woolwich, ένα πολεμικό πλοίο συνοδείας με σαράντα τέσσερα (44) κανόνια. Το 1806, έγραψε στο ημερολόγιο του μια Κλίμακα Δύναμης Ανέμων. Αυτή η κλίμακα, ήταν πολύ απλή και πολύ πανομοιότυπη με εκείνη του Alexander Dalrymple, που είχε γράψει άλλο βιβλίο στο 1789. Ένα χρόνο μετά, στην κλίμακα από το 0 έως το 12, ο Beaufort προστέθηκε κάποια κριτήρια που έδειχναν πόσα πανιά ενός ιστιοφόρου θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν από κάθε Άγγλος άνθρωπος των πολεμικών πλοίων συνοδείας, σε σχέση με τις διαφορετικές συνθήκες: Αυτό, δεν αναφερόταν όμως στην ταχύτητα των ανέμων. Κατά τη διάρκεια των ακόλουθος χρόνων, ο Beaufort συνέχισε να χρησιμοποιεί την κλίμακα του ημερολόγιο του. Το Δεκέμβριο του 1838, τελικά, η κλίμακα αυτή υιοθετήθηκε από τη British Admiralty (Αγγλική Ναυαρχία) για να χρησιμοποιηθεί πάνω σε όλα τα πλοία της Royal Navy (Βασιλικό Ναυτικό). Ωστόσο, με την εισαγωγή των καινούργιων σχεδίων και την εισαγωγή της ατμοκίνησης στων πλοίων, η κλίμακα του Beaufort έγινε πιο εκτεταμένη, ακόμα που χρειάστηκε να είναι περισσότερο τροποποιημένη. Το 1912, η International Commission for Weather Telegraphy (Διεθνής Επιτροπής για την Καιρική Τηλεγραφία) ζητά κάποιες συμφωνίες στις ισοδύναμες ταχύτητες για την κλίμακα Beaufort. Ένας αμετάβλητος κανονισμός των ισοδύναμων, δέχτηκε το 1926 και αναθεωρήθηκε λεπτομερής το 1946, εκτείνονται η κλίμακα στους δεκαεπτά (17) βαθμούς (τα πέντε (5) που προστέθηκαν, είναι για να ξεκαθαρίζουν περισσότερο την ανεμική δύναμη των τυφώνων). Από το 1955, οι ταχύτητες με knots (κόμποι), αντικαταστάθηκαν τους αριθμούς του Beaufort στις χάρτες καιρού.

%%%%%%%%%%%%%

Η κλίμακα Beaufort είναι ένα εμπειρικό μέτρημα της έντασης του ανέμου βασισμένη στην κατάσταση της θάλασσας (αναφέρεται στην ανοικτή θάλασσα) ή στην κατάσταση των κυμάτων. Το σωστό και συμπληρωμένο όνομα είναι Κλίμακα Beaufort της Δύναμης του Ανέμου. Αν και η ταχύτητα του ανέμου μπορεί να είναι μετρημένη με ακρίβεια μέσω ένα ανεμόμετρο, που δηλώνει την αξία σε κόμπους ή σε χιλιόμετρα-ώρα, ένας ναύτης θα έπρεπε να ξέρει να αποτιμά αυτή την ταχύτητα, ήδη με την μόνη ορατή παρακολούθηση των λογαριασμών των ανέμων στο περιβάλλων. Ένα βαθμός Beaufort, αντιστοιχεί στη μεσαία ταχύτητα ενός ανέμου των δέκα λεπτών διάρκεια. Έπειτα, αν και συχνά χρησιμοποιημένη, μια έκφραση όπως π.χ. “ένας άνεμος 4 Beaufort με ριπαίος άνεμος 6”, είναι λανθασμένη. Άλλα κριτήρια συμπλήρωσαν αργότερα την κλίμακα Beaufort για να εκτείνεται την επικάλυψη στη στερεά.

Η εκτίμηση της κλίμακα: πολλές πηγές αναφέρουν μια φόρμουλα που βάζει σε επαφή η ταχύτητα του ανέμου σε km/h και η κλίμακα Beaufort: ο βαθμός Beaufort είναι ισοδύναμο στο στρογγύλεμα του ολικού πιο κοντινό της κυβικής ρίζας τις αναλογίας μεταξύ το τετράγωνου της ταχύτητας του ανέμου και εννέα (9), δηλαδή: , με τ ως ταχύτητα του ανέμου σε km/h. Η φόρμουλα ουσιαστικά είναι σωστή, όμως, εκεί που παρατηρούμε ότι με την ταχύτητα του ανέμου πάνω από 118 km/h, η μέτρηση γίνεται χωρίς έννοια.