Μπορούμε να ορίζουμε τους δαχτυλιοσκώληκες ως πραγματικούς ταυρομάχους των δολώματων, όντως, η χρήση τους ορίζεται καθολική γιατί συτοί απολαμβάνονται από οποιοδήποτε είδος ψαριών και ιδιαίτερα από εκείνων πουζουν στο πυθμένα, λαβρίδες και σπαρίδες στην πρώτη θέση. Χωρίζονται σε Ολιγόχαιτοι και Πολύχαιτοι. Οι Πολύχαιτοι είναι δαχτυλιοσκώληκες επί το πλείστον όλα θαλάσσια ενώ οι Ολιγόχαιτοι με τη σειρά τους χωρίζονται σε καθιστικοί και περιπατητές, που είναι επίσης οι πιο αποδοτικοί. Όλοι οι δαχτυλιοσκώληκες, είτε Πολύχαιτοι είτε Ολιγόχαιτοι κοινώς ονομάζονται Γαιοσκώληκες (λόγω της ομοιότητας τους με το σκουλήκι της γης) ή σκουλήκια, και χαρακτηρίζονται από το ότι έχουν ένα κυλινδρικό σώμα υποδιαιρεμένος σε πολλά δαχτυλίδα. Να γνωρίζουμε τα διαφορετικά είδη δαχτυλιοσκώληκες είναι σίγουρα ένα πολύ δύσκολο έργο πού μόνο ειδικοί ζωολόγοι είναι σε θέση να το κάνουν, ωστόσο θα αποφύγω αυτή τη συζήτηση περιορίζοντας τον εαυτό μου στο να δείνει μια γενική καθοδήγηση ως προς τα χαρακτηριστικά τους, τη διαθεσιμότητα τους, ο τρόπος της διατήρησης τους, και η καλύτερη εκμετάλλευση τους.

Χαρακτηριστικά
Δεν είναι πολλοί εκείνοι που ξέρουν ότι αυτό το λουλούδι από μεγάλο και ινώδη στέλεχος που περιέχεται σε πολλά ενυδρεία με το στεφάνι ανοιχτό με πολλά χρώματα, άλλο δεν είναι από μια Πολυχαίτης αννελιδών, ένα διηθηματοφάγο ζώο που τρέφεται με πλαγκτόν και εναιώρημα συντρίμμια, εξαιρετικό ως δόλωμα. Το στέλεχος, στην πραγματικότητα, άλλο δεν είναι από μια χόνδρινη σωλήνα και η στεφάνη αποτελείται από τα βράγχια εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται επίσης για να κρατάει το φαγιτό. Το σκουλήκι που μας ενδιφέρει βρίσκεται μέσα στο στέλεχος από τον οποίο πρέπει να το βγάλουμε προσεκτικά αποφεύγοντας το σκουλήκι θα σπάσει, διότι είναι πολύ λεπτό. Από τη στιγμή που το βγάλουμε από το στέλεχος, το σκουλήκι μπορούμε να το δολώσουμε: η διάμετρος του διαφέρει κατά μέσο όρο από μισό εκατοστό περίπου στο ενάμισι.

Συλλογή
Ο σπειρογράφος είναι παρόν κατά μήκος των ακτών μας σε μαλακό, αμμώδη ή λασπώδη πυθμένα, αν και είναι δύσκολη η συλλογή του γιατί ζει σε βάθος πάνω των 15 μετρών και δεν ομαδοποιούνται αλλά ζουν διασπαρτά. Για τη συλλογή αυτών των αννέλιδες πρέπει να βουτήξουμε με αναπνευστήρα ή να τους ζητάμε από τους ψαράδες που τους βρίσκουν στα δίχτυα, ή ακόμα στα σπάνια μαγαζιά ειδών αλιελιας που είναι ικανοί να μας τα αποκτήσουν.

Διατήρηση
Η διατήρηση αυτό το σκουλήκι γίνεται στο ψυγείο σε μια θερμοκρασία 10°, τυλιγμένα σε ένα υγρό πανί και αποθηκεύονται κατά προτίμηση στο τμήμα λαχανικών όπου μπορούμε να τους διατηρήσουμε ζωντανοί για λίγες μέρες.

Τεχνηκές Χρήσεως
Στο Surfcasting μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να ψαρέψουμε μουρμούρες, τσιπούρες, σαργούς, και λαβράκια, ενώ στη καθετή μπορούμε άνετα να το χρησιμοποιήσουμε για να ψαρέψουμε μεγάλες συναγρίδες. Επειδή αυτό το είδος δώλομα αρέσει πολύ στα μικροσκοπικά ψαράκια, συμφέρει να το χρησιμοποιήσουμε σε πυθμένα όπου αυτά δεν συχνάζουν, μια που ξέρουμε με πόση δυσκολία μπορούμε να το βρούμε.

Δώλοση
Μια που βγάλαμε το σκουλήκι από το σωλήνα του, ομαλά χωρίς να το σπάσουμε, θα το δωλόσουμε ολόκληρο χρησιμοποιόντας την ειδική βελόνα, ή σε κομμάτια για να ψαρέψουμε ψάρια πιο μικρά.

Περίοδος Χρήσης: Άνοιξη και Καλοκαίρι
Θηράματα: Σαργούς, Τσιπούρες, Μουρμούρες, Λαβράκια, και όλα τα μικρά ψάρια.
Επιστημονική Ονομασία: Sabella spallanzanii
Phylum: Αννελιδές
Class: Πολύχαιτοι
Order: Serpulimorph
Family: Sabellidi
Τόπς Καταγωγής: Μεσόγειος Θάλασσα και Ατλαντικό Ωκεανό

Περιγραφή
Το Σπειρογράφο έχει ένα σκωληκοειδής κυλινδρικό σώμα και ζει μέσα σε ένα χιτίνης μαλακό εύκαμπτο σωλήνα με γκρι-καφέ χρωματισμό στερεωμένο στο υπόστρωμα (άμμος, πέτρες, λάσπη…). Το βραγχιακό στέμμα είναι ένα μεγάλο στεφάνι από πλοκάμια διατεταγμένα ώς σπείρα (παρόμοιο με ένα φτέρωμα) που βγαίνουν από το μπροστινό άκρο.Το στέμμα των πλοκαμιών είναι πολύχρωμο: κιτρινωπό-καφέ λευκό ριγέ, κίτρινο μεταβλητό από ανοιχτό κίτρινο έως σκούρο καφέ, καφέ ή μοβ. Ο σωλήνας αντίθετα είναι συνήθως γκριζωπό και κτίζεται από τον ίδιο ζώο με διαφορετικά στρώματα σκληρή βλέννα που αναμίχθηκαν με κομμάτια υποστρώματος. Στη βάση της κατάκλησης στέμμα υπάρχουν κάποια οφθαλμοειδών στιγμάτων ευαίσθητα στις διακυμάνσεις της έντασης του φωτός

Εκτροφή
Εύκολο να διατηρηθεί, στο ενυδρείο προτιμούν δροσερό καθαρό νερό και σκιά. Το ρεύμα πρέπει να μην είναι ισχυρό. Ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες, ακατάλληλο νερό, η ανεπαρκής θερμοκρασία και υποσιτισμός, συμβαίνει ότι ο σπειρογράφος χάνει το θύσανο. Το γεγονός δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα, το ζώο είναι στην πραγματικότητα ικανό να το αναδημιουργήσει.

Διατροφή
Ο σπειρογράφος τροφοδοτείται με διήθηση, συλλαμβάνοντας με το βραγχιακό στεφάνη, πλαγκτόν και οργανικά σωματίδια σε εναιώρημα.

Αναπαραγωγή
Οι σπειρογράφοι έχουν σεξουαλική αναπαραγωγή που λαμβάνει χώρα μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου. Οι προνύμφες, που ονομάζονται τροχοφόρα, κολυμπούν ελεύθερα μέχρι να στερεωθούν στο υπόστρωμα όπου αρχίζουν να αναπτύσσονται, ένα μετά το άλλο διαφορετικά μεταμετρικά και σιγά-σιγά μεγαλώνουν.
Θερμοκρασία: 23-26 ° C