Το παραγάδι είναι ένα από τα παλιότερα και πιο χρησιμοποιημένα εργαλεία των ερασιτεχνικών ψαράδων της Μεσογείου, αλλά παρουσιάζει διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση τις γεωγραφικές περιοχές και ναυτικά που το χρησιμοποιήσουν. Αυτό το ειδικό εργαλείο με αγκίστρια χρησιμοποιείται ειδικά στην Νότια Ιταλία, αν και τελευταία απλώθηκε επίσης στη μεσαία και βόρεια Αδριατική θάλασσα για το ψάρεμα των τόνων.

Στην Ιταλία λέγεται επίσης “palamito”,“conzo”, “coffa” ή “catalana” (όνομα που προέρχεται από την καταγωγή του) Οι τεχνικές χρήσης αυτού του εργαλείου έχουν μεταβιβαστεί  προφορικά από τους ψαράδες που στους αιώνες έχουν αποκτήσει την εργασία εντατικής χρήσης πόρων.

Σήμερα είναι πολύ εξαπλωμένο επίσης μεταξύ των ερασιτεχνικών ψαράδων που ρυθμίζονται από το νόμο (παραγάδια των οποίων ο αριθμός των αγκιστριών να μην υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα (150) για κάθε ερασιτέχνη ψαρά, που βρίσκεται μέσα σε αυτό. Ο συνολικός όμως αριθμός των αγκιστριών δε μπορεί να υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ανεξάρτητα από τον αριθμό των ερασιτεχνών, που βρίσκονται στο σκάφος ή το πλωτό μέσο).

Αν και είναι ένα εργαλείο η όποια χρήση έχει ανάγκη από τεχνογνωσία και εμπειρία, το παραγάδι, γενικά, επιτρέπει υψηλής απόδοσης σε ποσότητα, αλλά ειδικά σε ποιότητα.

Αν και είναι ένα εργαλείο η όποια χρήση χρειάζεται εξαιρετικό τρόπο και εμπειρία, το παραγάδι γενικά επιτρέπει μια υψηλής απόδοσης σε ποσότητα, αλλά κυρίως στην ποιότητα του αλιεύματος. Σε ορισμένες περιοχές, η αλιεία με παραγάδια δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα, προκειμένου να ζήσουν και να ευημερήσουν την αλιεία, ενώ σε άλλες, κυρίως εκείνες όπου υπάρχει η παρουσία άλλων τύπων αλιείας, η απόδοση είναι χαμηλότερη. Ωστόσο, η αλιεία με παραγάδια είναι γενικά μια δραστηριότητα που πραγματοποιείται με περιορισμένη κατανάλωση ενέργειας και είναι πολύ σεβασμό των πόρων, είναι μια εξαιρετικά επιλεκτική μέθοδος αλιείας.

Το παραγάδι μπορεί να συγκριθεί με μια μακρύ πετονιά καθετής οπλισμένη με πολλά αγκίστρια. Αυτό το αλιευτικό εργαλείο είναι, στην πραγματικότητα, ένα μεγάλο κεντρικό καλώδιο ("μάνα" ή "mainline"), φτιάχνεται με κορδόνι στριμμένο ή πλεκτό, νάιλον ή ακόμη και με ένα λεπτό καλώδιο ατσαλένιο. Στο κεντρικό καλώδιο είναι δεμένα σε τακτά διαστήματα, κάποια αγκίστρια, μέσω κομμάτια πετονιάς (παράμαλλα) μικρότερης διαμέτρου. Η απόσταση μεταξύ ενός αγκίστρου από άλλο πάνω την "μάνα"  είναι μεταβλητή, συνήθως ελαφρά μεγαλύτερη από το διπλάσιο του μήκους των παράμαλλων.

Ολόκληρο το παραγάδι, στο σκάφος, βρίσκεται μέσα σε ένα ειδικό δοχείο (καλάθι ή κουτί), στην οποία η κύρια γραμμή τοποθετείται κατάλληλα με τα χέρια και τα αγκίστρια. Τα παραγάδια μπορούν να τοποθετηθούν και αγκυροβοληθούν  κοντά στον πυθμένα (χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα βάρη, δεμένα στα άκρα της κύριας πετονιάς), τα οποία εμποδίζουν το εργαλείο να σύρεται από τα ρεύματα (παραγάδι "σταθερό" ή "πατωτό").

Τα σταθερά παραγάδια είναι χρησιμοποιημένα για το ψάρεμα των Βενθοπελαγικών ψαριών. Τα παραγάδια “της επιφάνειας”, αντίθετα από τα σταθερά, είναι τοποθετημένα λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια ή στην ίδια επιφάνεια, για το κυνήγι των μεγάλων πελαγικών ψαριών. Το διαφορετικό μέγεθος των χρησιμοποιημένων αγκιστριών για την πραγματοποίηση των παραγαδιών, επιτρέπει την σύλληψη, πολύ επιλεκτικά, διάφορα είδη ψαριών. Το παραγάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλες τις εποχές, ημέρα και νύχτα, χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από δολώματα νωπά ή κατεψυγμένα και εύκολο να βρεθούν.

Τα διαφορετικά δολώματα είναι χρησιμοποιημένα με βάση τα είδη ψαριών που θέλουμε να κυνηγήσουμε. Τα αγκίστρια των σταθερών παραγαδιών είναι γενικά δολωμένα με: πάγουρο, μάνα (Sipunculus nudus), ολοθούριο, σωλήνα (Solen marginatus), καβούρι άμμου, γαρίδα, κομμάτια σουπιάς, και κομμάτια χταποδιού ή καλαμαριού.

Αυτά των σταθερών παραγαδιών, δολώνονται ειδικά με σαρδέλες ή φρίσες. Με τα παραγάδια σταθερά, ειδικά συλλαμβάνονται ειδικά: σαργούς, σαλάχια, ρόμβους, σμέρνες, λυθρίνια, μουγγριά, συναγρίδες, ροφούς, μουρμούρες, τσιπούρες, λαβράκια, κτλ. Ενώ, με τα παραγάδια της επιφάνειας συλλαμβάνονται ειδικά τόνους και ξιφίας, αλλά και παλαμίδες και τόνους μακρύπτερους (Thunnus alalunga). Η επιτυχία της αλιείας με παραγάδι συνδέεται κυρίως με τον αριθμό των αγκιστριών. Στον επαγγελματικό αλιευμάτων για να υπάρχουν συλλήψεις που αποζημιώνουν  το έργο, είναι απαραίτητα πολλά αγκίστρια, έτσι να υπάρχουν διάφορα καλάθια με αγκίστρια.

Το ψάρεμα με το παραγάδι διεξάγεται με περιορισμένη κατανάλωση ενέργειας και είναι πολύ σεβαστό στους πόρους που χρησιμοποιούνται. Αυτό το αλιευτικό εργαλείο έχει μεγάλη σημασία για την επιλεκτικότητα της, αυξάνοντας το μέγεθος των αγκίστρων μειώνει την σύλληψη των «τυχαίων ειδών» όπως οι θαλάσσιες χελώνες, δελφίνια, καρχαριοειδές, και νεανικός που έχουν ένα πολύ μεγάλο οικολογικό ρόλο. Η σύλληψη αυτών των κορυφαίων αρπακτικών μπορεί να αλλάξει τη φυσιολογική ισορροπία των λεία-θηράματος των δικτύων θαλάσσιας τροφής, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον.